Trzy wiersze Pawła Kobylewskiego

Paweł Kobylewski – urodzony w 1984 roku w Bielsku-Białej, w Cygańskim Lesie. Ukończył pedagogikę oraz filozofię na Uniwersytecie Śląskim. Jest laureatem kilkunastu konkursów literackich i turniejów jednego wiersza o zasiągu lokalnym i ogólnopolskim w tym m.in.: TJW im. S. Horaka (2011,2015), OKP im. R.M. Rilkego (2001), OKP im. R. Wojaczka (2-14), OKP Struna Orficka im. W.Bąka (2014), OKP im. M.Kajki (2014), Połów. Poetyckie Debiuty 2014-2015. Jego wiersze były drukowane m.in. w „Ślasku” i „Toposie”. Jest współautorem i redaktorem bloga literackiego JONASZ.

na tropie mistrza

mieszkaliśmy wówczas przy bazarze i wiedzieliśmy dobrze

co znaczy made In China było tego na tony rożnokolorowe

wachlarze zegarki parasolki to był nasz złoty wiek

gdy pojawił się w deszczu okryty brezentową płachtą wydawało

się nam że śnimy wyruszyliśmy za nim w popękanych łodziach

wiosłując pałeczkami powiedziałaś wtedy zrób chociaż zdjęcie tęczy

oczy wszystkich zwrócone były w stronę kamer to tam ponoć

widziano go po raz ostatni jak chodził po niebie gołymi stopami

krople potu zaprowadziły nas gdzieś indziej nad opuszczone stadiony

szliśmy wzdłuż wyblakłych linii po wysokiej do kolan murawie ostrożnie

mówiłaś chcę mieć jego koszulkę kiedy weszliśmy do szatni nie było już

nikogo tylko jakiś bezpański pies włóczył się bez celu

Los Angeles

dzisiaj znów widziałem ich pijanych na polanie

nieopodal zrujnowanych domów podobno pisali

dużo wierszy o wódce i tak czuć było od nich

jesień jakby dopiero co wyszli z pieca

mówili że jesień na przedmieściach smaży kasztany

rdzawi liście podobno pytali o drogę do ogrodu

zwanego Getsemani i całe zakrwawione mieli

ręce jakby rozdrapywali rany jakby grzebali

w karmazynowym sadzie

nie było z nimi bohaterów wojennych księży ani

drżących matek rzeźbionych w pestkach wiśni

i widziałem jak chodzili zagubieni po wybrukowanych

ulicach nieogoleni w dziurawych t-shirtach jak zapalali

znicze w przydrożnych kapliczkach w których już dawno

pouciekali niewierni strażnicy

piosenka o fiszbinowej canoe

przyjdź mała Lou do mnie na strych będzie fajnie

pośród tego kurzu mam łódź przyjdź nie zapomnij

wziąć harf wczoraj był u mnie pan policjant ze złotą

gwiazdą pytał o tę fiszbinową canoe milczałem ciche

dni już ustały do miasta przyjechał John z całym tym

majdanem wiesz pytałem jak ty to robisz John ale on

już spał z jakąś małą jak ty

przyjdź mała Lou do mnie na strych będzie fajnie

pośród tego kurzu mam łódź przyjdź nie zapomnij

wziąć harf popłyniemy fiszbinową canoe popłyniemy

do Billa w Kentucky co ma ul i królową wielką jak

niejeden stan popłyniemy do Betty po żywicę i smołę

i do Paula na mecz

przyjdź mała Lou do mnie na strych będzie fajnie

pośród tego kurzu mam łódź przyjdź nie przynoś tu

tych szczyn tych soutterain puszczę jazz będziemy

falować jak bawełna i pokaże ci jak się poluje na

pszczoły tymczasem wiatr wieje w stronę Tennessee

więc otworzyłem już okiennice szybko nim przyjdą

komornik i pan policjant ze złotą gwiazdą

Paweł Kobylewski, Podróż w nieznane, BECEK – Bytomskie Centrum Kultury, 2016