wiersz otrzymał I Wyróżnienie na II Otwartym Turnieju Jednego Wiersza im. Barbary
Dziekańskiej w Chorzowie
ver.2
jaka jest nasza racja bytu, gdy stan racji jest remisowy
posilamy się wyobrażeniami, silimy na oryginalność
racje żywnościowe maleją. łapanki za słowa w zamkniętej ulicy
jedynym wyjściem kanalizowanie emocji. jesteśmy krajem
ze skrzywionym krajobrazem, bez racji stanu. każdy żyje
we własnym półświatku. udajemy się na wycieczki osobiste,
dezintegracyjne wyjazdy monologów. z gracją udane pożycie
parcie na miłość przeszło na szkło, nie wypominam ci alkoholu
ale uparcie i skrycie mam syndrom wyparcia, usuwam ze świadomości,
kocham cię nad życie. szukam wsparcia w grupach uzależnień.
pamiętasz, tak Tyler poznał Marlę w Podziemnym Kręgu, nam wyszło
W kamienny kręgu z Lucelią Santos. zataczamy się tylko po okręgu
zamiast zatańczyć Foxtrota, ty ruda lisico. wiesz, że chciałbym cię
mieć pod ręką, jak broń z której wymierzę, linię demarkacyjną,
byśmy mogli markować pożycie dla otoczenia. kiedyś się z tego wyrwiemy,
zostaniemy zbiegami: okoliczności, dróg, przypadków, po wołacza na odludziu.
Jak było na początku, nie jest teraz, ale na zawsze - Twój.
PS. wejdź jeszcze raz do głowy, wejdź do gry. chcę wchodzić w grę,
ale nie igraj ze mną. a nie wymienię cię, w pamiętniku, za żadne skarby.
Photo credit: Photo Extremist / Foter / CC BY-ND |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuje za odwiedziny i komentarze