Stypa

wydeptując ścieżkę do rajskich jabłek odkryłem Amerykę

kąpiącą się w jeziorze, o włosach skręconych jak pukle

pięknej żydówki moszczące siennik żołnierza Wehrmachtu

zbliżałem się do brzegów, poszarpanych zatoczkami

jak odłamkami, a potem tylko karetka w białym obłoku

jeden świadek i pielęgniarz o twarzy męża stanu

z wystających stóp opadał schnący piasek

krople spływając po udach zasilały coś, co śpi

niespokojnie w trawie, pod śniegiem, asfaltem

dziewczynki rzucały płatki róż w procesji Bożego Ciała

pamiętam to ciało, śmierć w czerwcu była młodą kobietą

jabłkiem w czerwonej skórce ledwo draśniętym zębami

ślady piasku mrówki zbiorą po ziarenku, zalęgną się komary

jadłem wtedy maliny obok  jeziora, pocąc się jeszcze bardziej

są bardzo nietrwałe a sezon krótki, z pestek jabłka wyrósł garb